در اکسل به هر عضوی از یک تابع آرگومان گفته می شود. تعداد آرگومان های هر تابع بسته به کاری که آن تابع انجام می دهد متفاوت است: بدون آرگومان، تک آرگومانی، چند آرگومانی و با تعداد متغیر، و یا آرگومان های اختیاری و اجباری. برای نمونه تابع NOW هیچ آرگومانی ندارد و تاریخ و زمان جاری را باز می گرداند. حتی اگر تابعی آرگومان هم نداشته باشد، بازهم نیاز به درج پرانتز برای آن وجود دارد، به عنوان مثال:
=NOW()
اگر تابعی بیش از یک آرگومان داشته باشد باید آن ها را با کاما از هم جدا کنیم. آرگومان ها از انعطاف بسیار بالایی برخوردارند و می توانند از یک رفرنس سلولی، متنی و یا عددی، عبارات و یا توابع دیگر استفاده کنند. مثال هایی برای حالات مختلف آرگومان را می توانید در اینجا ببینید:
رفرنس سلولی:
=SUM(A1:A24)
رفرنس عددی:
=SQRT(121)
رفرنس رشته متنی:
=SUM(“MICROSOFT EXCEL“)
رفرنس توابع دیگر اکسل:
=SQRT(SUM(A1:A24))
